Genis Aile

Evi temizleyesim geldi dun. Soyle butun gucumle koltuklari, dolaplari, cekmeceleri ittirip altlarini, ustlerini kendim temizlemek istedim. Ne yalan soyleyeyim, cocuklar ve diger kosturmacalar arasinda cok vakit bulamadigimdan ve biraz da tembellik yaptigimdan bu isi yardimci kadina birakiyordum. Iyi oldu, iyi geldi. Elektrik supurgesini hizli hizli ittirirken birden aklima bir sahne geldi. Hafizamiz ne garip...

10 yil kadar once kuzenim Mehmet, canim kardesim ve canim Tansum Fulya' da sahane bir evde birlikte yasardik. O ev sahaneydi, cunku hepimiz isten kosturarak eve gelir, sonra ya disaridan yemek soyler, ya da makarna, omlet gibi basit birsey hazirlayip birlikte yerdik. Ne eglenceliydi o ev! Gec saatlere kadar sohbet eder, kikir kikir guler, film seyreder, kagit oynardik. Haftanin 4-5 gunu mutlaka misafirlerimiz olurdu. Bazen Istanbul' da oturup bizim evde eglenmek isteyen, birasini kapip gelen arkadaslarimiz..bazen baska sehirlerde yasayan ve bizde kalan arkadaslarimiz..bazen diger kuzenlerimiz, akrabalarimiz, annemiz, babamiz..
O zamanlar ya bira ya kola icerdik. Sarapla aramiz uzakti. Beyoglunda sabaha kadar eglenir, sabah hicbirsey olmamis gibi ise giderdik. Simdi hala hatirladikca beni gulduren sakalar yapardik misafirlerimize ve hatta bazen birbirimize..

Bilgehan askere gitmisti. Gunlerce kendimize gelemedik once..Birimiz gitmisti, gecici bir sureligine de olsa..Sayili gun pek de cabuk gecmiyordu. Birgun evi temizlemeye karar verdik, oyle gunluk temizlik degil ama..Perdeler, tuller yikaniyor, koltuklar siliniyor, camlar temizleniyordu. Mehmet camlari siliyordu, onun arkasina "Bekardir, telefonu: 0533..." yazan bir kagit yapistirdik ve bu minicik, sapsal sakaya dakikalarca gulduk:) 

Ne cok gulerdik eskiden..Katila katila, gozlerimizden yaslar gele gele gulerdik. Simdi de 

guluyoruz elbette, ama eskisi gibi degil..Guldugumuz seyler azaldi. Daha buyuk evler, daha iyi arabalar kullanirken eksildik nedense..

Sonra diger kuzenlerim ile gecirdigimiz bazi anlar geldi gozlerimin onune..Umit, Mesut ve Mufitle bir bayramda gorusemeyecegiz diye ne kadar uzulmustuk! Karasu' daki bir yerel radyodan aradigimizi iddia ederek aradigimiz bir suru insani aksamin bir vaktinde televizyon kazandiklarina inandirmistik. Sonra ayni gece evi su basinca uzun bir sure evi temizleyip, bizi Allah' in cezalandirdigina kanaat getirmistik:) 

Ne zaman tatil olsa Basri Dayimlarin evine gider, sabahtan aksama kadar orada oynardik. Eger sansliysak, bizden buyuk kuzenler Ozgur Abim, Sultan Abla, Hulya Abla, Gulsum Ablanin pese takilir, discoya giderken bizi de goturmelerini saglardik...O zaman eve sabahin korunde geri donerdik hep beraber.  Yok disari cikmadiysak, Hakan ve Bilgehan' in cevirdigi Almanca, Turkce ve Arapca filmleri hep beraber alkislar, sonra Filiz Abla' ya geceyarisina dogru patates kizarttirir, afiyetle o saatte yerdik! 

Duzcedekiler vardi bir de..daha az gordugumuz ama hep cok sevdigimiz kuzenlerimiz..Zeynep' in tiz sesini duyabilmek icin ona ciglik attirirdik gorusunce..Teyzem kofteleri yetistiremezdi, pisirdikce ekmegin arasina koyup yerdik, baska kimseye birakmaz, sonra da azari isitirdik:)

Almanyadakiler de vardi..Onlari daha az tanir, ama gene de cok severdik. 

Ne cok severdik hepimiz birbirimizi..

Hepimiz birimiz, birimiz hepimiz icindi.

Ne genis bir aileydik biz..

Sonra buyuduk. 

En sevdiklerimizi kaybettik. 

Yeni sevecek kisiler ekledik aileye..

Herkes kendi ailesini kurdu, cekirdek oldu.

Hayat hizlandi, hayat yavasladi.

Genis ailem birbirini ne kadar az gorur oldu.

Saglik olsun once..sonra az gorussek de iyi ki varsin genis ailem. 

Hep kalbimde olacaksin.